Auteur: Joke van Leeuwen & Malika Blain
Uitgever: Querido
ISBN: 9021473313
Jaar uitgave: 1998
Aantal pagina’s: 158
Genre: Andere culturen
Prijzen: Bekroond met de Woutertje Pieterse Prijs en de Jenny Smelik-IBBY prijs.
Leeftijd: 14+
'Mijn moeder had handige borsten. Ze waren zo groot dat er een heleboel onder verstopt kon worden. Brieven en tijdschriften en papieren met informatie, die bracht ze allemaal vanonder tegen haar borsten aan de gevangenis in en uit, zodat niemand ze controleerde of verbood. Ik begon ook borsten te krijgen. Daar konden alleen nog maar snippertjes onder.’ (Flaptekst)
Zima is acht jaar oud en het is 1969. Zima woont samen met haar ouders, broers en zussen in een krottenwijk van Casablanca. Het gezin is heel arm en woont in een soort hut zonder ramen. Haar vader en moeder zijn nooit naar school geweest en kunnen niet lezen of schrijven. De oudste broer van Zima heet Amrar en hij komt in opstand tegen de politieke onderdrukking, de armoede en het slechte onderwijs in Marokko. Amrar schrijft en verspreidt samen met vrienden pamfletten en doet mee aan protestdemonstraties tegen de politieke leiders van het land. Als Zima elf jaar oud is wordt Amrar opgepakt door de politie en verdwijnt hij in de gevangenis. De familie van Amrar doet er van alles aan om contact met hem te krijgen; ze laten zelfs brieven schrijven naar de koning van Marokko. Amrar wordt veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf en wordt overgeplaatst naar een andere, verder gelegen gevangenis. Intussen gaat het leven voor Zima en haar familie gewoon door. Mehdi, haar andere broer, gaat studeren en haar zus Kenza gaat van school af om te werken. Op die manier helpt Kenza haar moeder de wekelijkse reizen naar de gevangenis te betalen. Net als zijn broer gaat Mehdi in het verzet en ook hij wordt opgepakt. Mehdi wordt opgesloten in een geheime gevangenis en niemand weet of hij nog leeft. Vanaf dat moment leeft het gezin in grote onzekerheid of ze Amrar en Mehdi ooit nog zullen terugzien
Eind jaren zeventig kwam de schrijfster van het boek, Joke van Leeuwen, via een kaartenactie van Amnesty International in contact met een Marokkaanse jongen die in de gevangenis zat. Net zoals de moeder van Zima smokkelde ook de moeder van deze gevangene brieven en kaarten de gevangenis in. Malika Blain is het jongere zusje van deze jongen en woonde in Frankrijk. Zij wilde haar verhaal over haar gevangen broers opschrijven. Omdat dit niet lukte, heeft Joke van Leeuwen dat voor haar gedaan. Bezoekjaren is dus gebaseerd op het ware verhaal van Malika. Om die reden staat Malika Blain op de voorkant van het boek vermeld als mede-auteur.
Het verhaal spreekt erg tot de verbeelding. De ik-verteller, het meisje Zima, vertelt haar belevenissen over het dagelijks leven in Marokko. Aan het begin van het verhaal is Zima nog een klein meisje en aan het einde is ze zeventien jaar oud. Je ziet dat Zima aan het begin van het verhaal nog lang niet alles begrijpt van wat er om haar heen gebeurt. Dat gegeven geeft het verhaal vooral in het begin iets kinderlijks en is ook wel humoristisch. Naarmate het verhaal vordert, merk je als lezer dat Zima in haar manier van denken ouder wordt en de dingen steeds beter begrijpt. Een knap staaltje verteltechniek van de schrijfster. Joke van Leeuwen geeft een heel ander beeld van een Marokkaans gezin dan dat wij in Nederland soms hebben. De dochters lopen met moderne kleding en mogen een studie volgen en de moeder, alhoewel zij niet kan lezen of schrijven, onderneemt allerlei dingen en gaat zelf op pad om haar zoons te vinden.
Bezoekjaren speelt zich weliswaar af in het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw, maar is nog steeds actueel. Het boek gaat over onderdrukking en verzet. Nog steeds worden er in de wereld (jonge) mensen omwille van hun idealen in de gevangenis gestopt, gemarteld of gedood. Bezoekjaren is een indrukwekkend boek dat je gelezen moet hebben.
Uitgever: Querido
ISBN: 9021473313
Jaar uitgave: 1998
Aantal pagina’s: 158
Genre: Andere culturen
Prijzen: Bekroond met de Woutertje Pieterse Prijs en de Jenny Smelik-IBBY prijs.
Leeftijd: 14+
'Mijn moeder had handige borsten. Ze waren zo groot dat er een heleboel onder verstopt kon worden. Brieven en tijdschriften en papieren met informatie, die bracht ze allemaal vanonder tegen haar borsten aan de gevangenis in en uit, zodat niemand ze controleerde of verbood. Ik begon ook borsten te krijgen. Daar konden alleen nog maar snippertjes onder.’ (Flaptekst)
Zima is acht jaar oud en het is 1969. Zima woont samen met haar ouders, broers en zussen in een krottenwijk van Casablanca. Het gezin is heel arm en woont in een soort hut zonder ramen. Haar vader en moeder zijn nooit naar school geweest en kunnen niet lezen of schrijven. De oudste broer van Zima heet Amrar en hij komt in opstand tegen de politieke onderdrukking, de armoede en het slechte onderwijs in Marokko. Amrar schrijft en verspreidt samen met vrienden pamfletten en doet mee aan protestdemonstraties tegen de politieke leiders van het land. Als Zima elf jaar oud is wordt Amrar opgepakt door de politie en verdwijnt hij in de gevangenis. De familie van Amrar doet er van alles aan om contact met hem te krijgen; ze laten zelfs brieven schrijven naar de koning van Marokko. Amrar wordt veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf en wordt overgeplaatst naar een andere, verder gelegen gevangenis. Intussen gaat het leven voor Zima en haar familie gewoon door. Mehdi, haar andere broer, gaat studeren en haar zus Kenza gaat van school af om te werken. Op die manier helpt Kenza haar moeder de wekelijkse reizen naar de gevangenis te betalen. Net als zijn broer gaat Mehdi in het verzet en ook hij wordt opgepakt. Mehdi wordt opgesloten in een geheime gevangenis en niemand weet of hij nog leeft. Vanaf dat moment leeft het gezin in grote onzekerheid of ze Amrar en Mehdi ooit nog zullen terugzien
Eind jaren zeventig kwam de schrijfster van het boek, Joke van Leeuwen, via een kaartenactie van Amnesty International in contact met een Marokkaanse jongen die in de gevangenis zat. Net zoals de moeder van Zima smokkelde ook de moeder van deze gevangene brieven en kaarten de gevangenis in. Malika Blain is het jongere zusje van deze jongen en woonde in Frankrijk. Zij wilde haar verhaal over haar gevangen broers opschrijven. Omdat dit niet lukte, heeft Joke van Leeuwen dat voor haar gedaan. Bezoekjaren is dus gebaseerd op het ware verhaal van Malika. Om die reden staat Malika Blain op de voorkant van het boek vermeld als mede-auteur.
Het verhaal spreekt erg tot de verbeelding. De ik-verteller, het meisje Zima, vertelt haar belevenissen over het dagelijks leven in Marokko. Aan het begin van het verhaal is Zima nog een klein meisje en aan het einde is ze zeventien jaar oud. Je ziet dat Zima aan het begin van het verhaal nog lang niet alles begrijpt van wat er om haar heen gebeurt. Dat gegeven geeft het verhaal vooral in het begin iets kinderlijks en is ook wel humoristisch. Naarmate het verhaal vordert, merk je als lezer dat Zima in haar manier van denken ouder wordt en de dingen steeds beter begrijpt. Een knap staaltje verteltechniek van de schrijfster. Joke van Leeuwen geeft een heel ander beeld van een Marokkaans gezin dan dat wij in Nederland soms hebben. De dochters lopen met moderne kleding en mogen een studie volgen en de moeder, alhoewel zij niet kan lezen of schrijven, onderneemt allerlei dingen en gaat zelf op pad om haar zoons te vinden.
Bezoekjaren speelt zich weliswaar af in het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw, maar is nog steeds actueel. Het boek gaat over onderdrukking en verzet. Nog steeds worden er in de wereld (jonge) mensen omwille van hun idealen in de gevangenis gestopt, gemarteld of gedood. Bezoekjaren is een indrukwekkend boek dat je gelezen moet hebben.