Helen Vreeswijk
Helen Vreeswijk werkte heel lang bij de politie. Geen wonder dat haar jeugdboeken allemaal politieromans zijn. Het zijn spannende boeken waarin jongeren te maken krijgen met misdaad - als slachtoffer, maar ook soms als dader. In haar boeken waarschuwt de schrijfster voor de gevaren van bijvoorbeeld loverboys, internet of de verkrachtingsdrug GHB.
Als kind had Helen Vreeswijk twee toekomstdromen: bij de politie werken en schrijfster worden. "Dat laatste gaat nooit lukken, dacht ik, omdat ik dyslectisch was." Op haar zeventiende kwam ze wel bij de politie terecht: ze ging werken bij de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI), waar ze werd opgeleid tot vingerafdrukkendeskundige. Hier schreef ze een keer iets voor de kinderpagina van het personeelsblad en dat smaakte naar meer.
Ze besloot haar ervaringen bij de politie in verhalen te verwerken. Aanvankelijk schreef ze verhalen voor kinderen van 10/11 jaar, maar was daar niet meteen succesvol mee. Haar doorbraak kwam in 2004 met Loverboys, dat enthousiast werd ontvangen. De misdaadverhalen zijn gebaseerd op waar gebeurde verhalen over onder meer ontvoeringen, jeugdbendes, sektes, loverboys en drugs. Vreeswijk hoopt jongeren bewust te maken van en te waarschuwen voor de gevaren van de hedendaagse maatschappij.
Sinds 2010 is ze fulltime schrijfster. "Bij de politie heb je geen baan van negen tot vijf, dat werd steeds lastiger te combineren met mijn schrijverschap. Gelukkig heb ik door de jaren genoeg meegemaakt in mijn politiewerk om nog veel verhalen te kunnen schrijven." Lees hier onze recensie van haar boek Chatroom.
Boeken van deze schrijver:
2004 Loverboys (Manteau)
2006 De stalker (Manteau)
2007 Overdosis (Manteau)
2007 Chatroom (Manteau)
2008 Eerwraak (Manteau)
2009 Ontvoerd (Manteau)
2010 Over the edge (Manteau, samen met Dirk Bracke)
2010 Leugens (Manteau)
2011 Judas (Manteau)
2012 Zwijgplicht (Manteau)
Prijs:
2009 Tip van de Jonge Jury voor Chatroom
Bron: Het Leesplein
Helen Vreeswijk werkte heel lang bij de politie. Geen wonder dat haar jeugdboeken allemaal politieromans zijn. Het zijn spannende boeken waarin jongeren te maken krijgen met misdaad - als slachtoffer, maar ook soms als dader. In haar boeken waarschuwt de schrijfster voor de gevaren van bijvoorbeeld loverboys, internet of de verkrachtingsdrug GHB.
Als kind had Helen Vreeswijk twee toekomstdromen: bij de politie werken en schrijfster worden. "Dat laatste gaat nooit lukken, dacht ik, omdat ik dyslectisch was." Op haar zeventiende kwam ze wel bij de politie terecht: ze ging werken bij de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI), waar ze werd opgeleid tot vingerafdrukkendeskundige. Hier schreef ze een keer iets voor de kinderpagina van het personeelsblad en dat smaakte naar meer.
Ze besloot haar ervaringen bij de politie in verhalen te verwerken. Aanvankelijk schreef ze verhalen voor kinderen van 10/11 jaar, maar was daar niet meteen succesvol mee. Haar doorbraak kwam in 2004 met Loverboys, dat enthousiast werd ontvangen. De misdaadverhalen zijn gebaseerd op waar gebeurde verhalen over onder meer ontvoeringen, jeugdbendes, sektes, loverboys en drugs. Vreeswijk hoopt jongeren bewust te maken van en te waarschuwen voor de gevaren van de hedendaagse maatschappij.
Sinds 2010 is ze fulltime schrijfster. "Bij de politie heb je geen baan van negen tot vijf, dat werd steeds lastiger te combineren met mijn schrijverschap. Gelukkig heb ik door de jaren genoeg meegemaakt in mijn politiewerk om nog veel verhalen te kunnen schrijven." Lees hier onze recensie van haar boek Chatroom.
Boeken van deze schrijver:
2004 Loverboys (Manteau)
2006 De stalker (Manteau)
2007 Overdosis (Manteau)
2007 Chatroom (Manteau)
2008 Eerwraak (Manteau)
2009 Ontvoerd (Manteau)
2010 Over the edge (Manteau, samen met Dirk Bracke)
2010 Leugens (Manteau)
2011 Judas (Manteau)
2012 Zwijgplicht (Manteau)
Prijs:
2009 Tip van de Jonge Jury voor Chatroom
Bron: Het Leesplein